Artykuły
Od jakiegoś czasu wracam myślami do mojego beztroskiego dzieciństwa, a szczególnie do chwil, kiedy bezustannie grałem na przenośnej konsoli Nintendo Game Boy. Siedząc na kanapie ogrywałem grę Super Mario Land, która z perspektywy czasu nic nie straciła ze swojej grywalności i oprawy dźwiękowej.
Był współodpowiedzialny między innymi za projekt kart dźwiękowych w konsoli Nintendo Game Boy.
Bardzo ciepło wspominam tamten okres, głównie dzięki ścieżce dźwiękowej do Super Mario Land skomponowanej przez Hirokazu „Chip Tanaka” Tanakę – kompozytora oraz inżyniera dźwięku, który był współodpowiedzialny między innymi za projekt kart dźwiękowych w konsoli Nintendo Game Boy. Choć nie sposób zliczyć jego wkładu oraz zasług dla Nintendo, to w dalszym ciągu Hirokazu Tanaka ma ogromny wpływ na pokolenie młodych kompozytorów, którzy dzięki jego muzyce poszli drogą komponowania utworów do gier wideo. Po więcej informacji na temat samego artysty odsyłam Was do obejrzenia dokumentu Diggin in the Carts.
Co wyjątkowego było w grze Super Mario Land? Sądzę, że na sukces produkcji wpłynęło wiele czynników, jak nieprzeciętna historia oraz wcześniej wspomniana muzyka. Dlaczego zatem mimo to tytuł nie doczekał się żadnego wznowienia lub kolejnych kontynuacji po blisko 20 latach od premiery gry? Prawdopodobnie wynika to z wewnętrznych spięć pomiędzy pracownikami Nintendo, bo jak wiadomo, gra była projektowana przez inny zespół bez udziału Shigeru Miyamoto, ojca Super Mario. Super Mario Land jako pierwszy zerwał z bezpośrednimi nawiązaniami do cyklu gier o radosnym hydrauliku, skupiając swoją uwagę na nowych przygodach Super Mario.
W związku z tym Hirokazu Tanaka stanął przed nie lada wyzwaniem, ponieważ musiał zmierzyć się z popularnymi kompozycjami Kojiego Kondo. Ostatecznie napisał własne kompozycje do czterech światów (Birabuto Kingdom, Muda Kingdom, Easton Kingdom, Chai Kingdom), w których Super Mario na koniec każdego etapu był coraz bliżej uwolnienia księżniczki Daisy. Produkcja Super Mario Land zadebiutowała w Japonii 21 kwietnia 1989 roku, zdobywając szerokie uznanie wśród użytkowników konsoli Nintendo Game Boy.
Zaś same kompozycje skomponowane przez Tanakę do dzisiaj uznawane są za jedne z najbardziej oryginalnych obok wielu pozostałych tytułów ze stajni Nintendo. Z nostalgią wspominam zwłaszcza utwór, który można było usłyszeć dopiero pod sam koniec gry w napisach końcowych. Wówczas mój młody umysł nie mógł ogarnąć, jak kilka prostych dźwięków potrafiło wzbudzić tyle emocji. Jeżeli nie straszne wam bzyczenia i buczenia, to koniecznie posłuchajcie całego soundtracku.
