Artykuły
Choć uwielbiam wracać do albumów pochodzących z japońskich bijatyk, to jednak jako gracz nie uważam się za specjalistę w tym gatunku. Jakiś czas temu wydawnictwo Laced Records zwróciło moją uwagę poprzez wznowienie ścieżki dźwiękowej do Tekkena 3 – gry, która w pewnym momencie swojej dominacji na rynku elektronicznej rozrywki definiowała wszystko co najlepsze dla gier spod znaku bijatyk.
Każdy z bohaterów gry Tekken 3 posiadał własny motyw muzyczny.
Pomimo wielu równie udanych odsłon popularnego cyklu Tekken – także od strony muzycznej – żadne późniejsze odsłony kultowej serii trójwymiarowych bijatyk już nie zrobiły na mnie takiego wrażenia, jak to było w przypadku soundtracku do Tekkena 3. Szczególnie, kiedy wracam myślami do utworu „Paul Phoenix (Arcade version)” skomponowanego przez Nobuyoshiego Sano. Z perspektywy czasu, w mojej opinii, utwór brzmi jeszcze lepiej niż wtedy, kiedy go po raz pierwszy usłyszałem w 1998 roku, grając na automatach gdzieś nad naszym polskim morzem.
Kompozycja przygotowana przez Sano zawiera w sobie dwie linie melodyczne, które na przemian pojawiają się w trakcie odsłuchu lub podczas rozgrywki, zależnie od naszego postępu w grze. Jedna to bogata brzmieniowo gitara elektryczna, rysująca nieposkromiony i pewny siebie obraz Paula Phoenixa, jednego z głównych bohaterów gry Tekken 3, który specjalizował się w judo. Zaś druga melodia to kolaż syntezatorów szczególnie popularnych wśród artystów scenicznych z połowy lat 90., ukazujący scenerię w jakiej toczy się walka pomiędzy dwoma postaciami. Przeróżne dźwięki elektroniki wymieszane z riffami gitar elektrycznych pompują w nas adrenalinę, by wygrać trwającą walkę.
Jak już wspomniałem, każdy z bohaterów gry Tekken 3 posiadał własny motyw muzyczny dopasowany do charakteru profilu wojownika, z którym później gracz bądź słuchacz mógł łatwo skojarzyć ulubioną postać. Ostatecznie nie ważne na jakiej arenie toczyliśmy walki, liczyła się tylko muzyka, a w moim przypadku zawsze to był i będzie utwór „Paul Phoenix (Arcade version)”.
